SAMAÍN: Festividade de orixe CELTA que se celebra dende hai máis de 3000 anos. Na noite do 31 de outubro ao 1 de novembro celebrábase o fin da temporada das colleitas e comezaba coa estación escura. Era considerado o ANINOVO CELTA. Festa de transición dun ano a outro. Pensábase que esta noite había unha íntima comunicación entre o mundo dos vivos e o mundo dos mortos pois abríase unha porta entre eles. Non se podía saír do pobo pois as ánimas dos defuntos visitaban as súas antigas casas para quentarse ao carón do lume, por iso nesa noite todas as casas estaban alumeadas e co lume feito. Os celtas amontoaban as caveiras dos seus defuntos e pintábanas. Isto foi o que deu orixe ao baleirado das cabazas. Coa chegada do cristianismo esta festa pagá foi rebautizada co nome de "Día de todos os Santos"
Ambientación da entrada do noso colexio o día 31 de outubro, día de Samaín.
O primeiro acto da conmemoración tivo lugar na biblioteca na que nos esperaba unha sorpresa pois as profes Patricia e Lucía, contáronnos e escenificáronnos un conto de medo "Cabeza de Cabaza"
O segundo acto conmemorativo foi o baile de samaín que tivo lugar no salón de actos. Para aperturalo, apagáronse as luces e entrou a Santa Compaña (ao ritmo da canción do samaín de Mamá Cabra) coas cabazas acesas.
Esta é a invitación que aparecía no corredor central para anunciar o devandito baile.
Foi un éxito!! Pasámolo todos moi ben. Para rematar a festa comemos unhas gominolas do samaín pois tiñan forma de caveiras, esqueletos, arañas,...
Que ben o pasamos, non si? Temos que celebralo máis veces. Unha aperta.
ResponderEliminar